Cajon- historia

2015-10-09

Słowo cajon pochodzi z języka hiszpańskiego i wymawiamy je jako kachon. Jest to drewniany instrument perkusyjny (skrzynka) pochodzący z Afryki. Został wymyślony przez niewolników przebywających na kontynencie amerykańskim, u wybrzeży Peru około XIX wieku.

Istnieją dwie teorie na temat jego powstania. Jedna z nich głosi, że niewolnicy używali skrzyń jako instrumentów, aby zwalczyć zakazy muzyczne w obszarach afrykańskich. Dzięki swemu wyglądowi cajon mógł zostać pomylony z taboretem czy siedzeniami, co znacznie utrudniało identyfikację i konfiskatę instrumentu. Druga teoria mówi, że hiszpańskie skrzynie transportowe zostały oddane peruwiańskim niewolnikom do ich dyspozycji. Skrzynie służące głównie do przenoszenia ryb zostały zamienione w drewniany, perkusyjny instrument - cajon. Najprawdopodobniej obie teorie są ze sobą powiązane i obie były przyczyną, dzięki której powstał ten instrument.

Początkowo był on wykorzystywany do tańców, takich jak Tondero i Zamacueca. Obecnie jest on ważną częścią muzyki peruwiańskiej i kubańskiej, a także elementem muzyki flamenco. Brzmienie cajon wprowadził do flamenco Pacode Lucia, który otrzymał ten instrument od peruwiańskiego kompozytora. Był na tyle zafascynowany dźwiękiem cajon, że dziś jego brzmienie możemy podziwiać w muzyce flamenco.